استفاده از enum یا tiny برای ذخیره مقادیر صفر و یکی مثل active و inactive

منبع: chatgpt

برای ذخیره وضعیت‌های فعال (active) یا غیرفعال (deactive) در یک جدول در MySQL، دو روش رایج وجود دارد:

  1. استفاده از ENUM: شما می‌توانید از نوع داده ENUM استفاده کنید تا دقیقاً مقادیر “active” و “deactive” را ذخیره کنید.
status ENUM('active', 'deactive')
  • مزایا: خوانایی بالا، زیرا مقدار ذخیره شده دقیقاً وضعیت “active” یا “deactive” است.
  • معایب: ENUM انعطاف‌پذیری کمتری دارد و اضافه کردن مقادیر جدید یا تغییر در مقادیر تعریف شده پیچیده‌تر است. همچنین، استفاده از ENUM ممکن است کمی کندتر باشد چون MySQL باید مقادیر متنی را مدیریت کند.

استفاده از TINYINT (با مقادیر 0 و 1): در این روش، شما می‌توانید از یک ستون با نوع TINYINT استفاده کنید که مقادیر 0 برای “deactive” و 1 برای “active” ذخیره شود.

status TINYINT(1)
    • مزایا: ذخیره‌سازی بسیار بهینه‌تر (فقط یک بیت برای هر مقدار)، انعطاف‌پذیری بیشتر و عملکرد بهتر در جستجو و فیلتر کردن.
    • معایب: خوانایی کمتر، زیرا عدد 0 و 1 نیاز به تفسیر دارند و از نظر معنایی به وضوح ENUM نیستند.

کدام بهتر است؟

برای انتخاب بین این دو روش، به نیازهای پروژه‌تان باید دقت کنید:

  • اگر کارایی و فضای ذخیره‌سازی برایتان مهم است و قصد دارید وضعیت‌های فعال/غیرفعال ساده داشته باشید، استفاده از TINYINT (صفر و یک) گزینه بهتری است.
  • اگر خوانایی و وضوح بیشتر مورد نظر است و مقادیر وضعیت ممکن است به طور واضحی باید متن باشند، ENUM گزینه مناسب‌تری خواهد بود.

پیشنهاد کلی: معمولاً در کاربردهای عملی، استفاده از TINYINT رایج‌تر است زیرا انعطاف‌پذیری و کارایی بیشتری دارد، خصوصاً زمانی که وضعیت‌های باینری (مانند active و deactive) داریم.


آیا مطمئنی که استفاده از enum عملکرد کند تری نسبت به tiny int دارد؟

در واقع، استفاده از ENUM در MySQL به طور کلی کندتر از TINYINT نیست و از نظر عملکرد می‌تواند بهینه باشد، زیرا MySQL مقادیر ENUM را به‌صورت داخلی به اعداد صحیح (integers) ذخیره می‌کند و در نتیجه عملکرد مشابهی با TINYINT دارد. بنابراین، تفاوت سرعت در بیشتر موارد ناچیز است.

اما چند نکته برای انتخاب میان این دو وجود دارد:

1. ENUM:

  • ذخیره‌سازی بهینه: همان‌طور که گفته شد، MySQL مقادیر ENUM را به‌صورت اعداد صحیح در پشت صحنه ذخیره می‌کند، بنابراین از نظر فضای ذخیره‌سازی تفاوت زیادی با TINYINT ندارد.
  • خوانایی بیشتر: اگر شما مقادیر متنی مانند ‘active’ و ‘deactive’ را در نظر دارید، استفاده از ENUM کد شما را خواناتر می‌کند و نیازی به تفسیر مقادیر مانند 0 و 1 نیست.
  • افزایش پیچیدگی در تغییرات: یکی از معایب ENUM این است که اضافه یا تغییر دادن مقادیر جدید به آن نیازمند تغییر در ساختار جدول است که می‌تواند مشکلاتی در مدیریت و نگهداری به وجود آورد.

2. TINYINT:

  • کارایی: اگرچه ENUM به‌صورت داخلی اعداد صحیح را ذخیره می‌کند، اما TINYINT یک عدد صحیح ساده است و معمولاً برای عملیات ساده مانند مقایسه‌ها و فیلتر کردن کارایی کمی بهتر دارد. با این حال، این تفاوت در بیشتر سناریوها بسیار جزئی است.
  • انعطاف‌پذیری: TINYINT انعطاف بیشتری برای تغییرات دارد. به راحتی می‌توانید مقادیر 0 و 1 را بدون نیاز به تغییر ساختار جدول استفاده یا تغییر دهید.
  • خوانایی کمتر: نیاز به تفسیر مقادیر 0 و 1 دارید، که ممکن است خوانایی کد را کاهش دهد، مگر اینکه مستندسازی مناسبی داشته باشید.

نتیجه گیری:

بنابراین، از نظر عملکرد تفاوت قابل توجهی بین ENUM و TINYINT وجود ندارد. هر دو می‌توانند به صورت بهینه عمل کنند. انتخاب بین آن‌ها بیشتر به ترجیحات شما بستگی دارد:

  • اگر خوانایی و وضوح معنایی برای شما مهم است، از ENUM استفاده کنید.
  • اگر به دنبال انعطاف‌پذیری بیشتر و مدیریت آسان‌تر مقادیر هستید، یا اگر نیاز دارید مقادیر بیشتری به وضعیت‌ها اضافه کنید، استفاده از TINYINT را مدنظر قرار دهید.

در بسیاری از موارد، انتخاب به نیازهای خاص پروژه شما بستگی دارد.


عملکرد کدام هنگام where condition بهتر است؟

در شرایطی که از یک عبارت WHERE برای فیلتر کردن نتایج استفاده می‌شود، عملکرد بین ENUM و TINYINT در MySQL به طور کلی تفاوت زیادی ندارد. این به این دلیل است که MySQL مقادیر ENUM را به‌صورت داخلی به اعداد صحیح (integers) تبدیل می‌کند، و عملیات مقایسه در سطح عددی انجام می‌شود، درست مانند TINYINT.

با این حال، برخی نکات عملکردی در استفاده از WHERE وجود دارد:

1. TINYINT:

  • TINYINT مقادیر عددی (0 و 1) را به‌صورت مستقیم ذخیره می‌کند، بنابراین در جستجو و مقایسه عددی با بهینه‌ترین حالت ممکن کار می‌کند.
  • در شرایطی که از شاخص‌ها (indexes) استفاده شود، عملکرد TINYINT در فیلتر کردن نتایج در WHERE بسیار سریع خواهد بود.
  • برای جستجو و فیلتر کردن در WHERE، مقادیر کوچک عددی (مانند TINYINT) در سطح پایگاه داده کارایی بالاتری دارند، به خصوص در جداول بزرگ.

2. ENUM:

  • ENUM به‌صورت داخلی به‌عنوان عدد ذخیره می‌شود، اما مقادیر در زمان درج یا نمایش به رشته‌ها (مانند ‘active’ و ‘deactive’) تبدیل می‌شوند.
  • عملیات جستجو و مقایسه در WHERE برای ENUM به همان سرعتی انجام می‌شود که برای اعداد انجام می‌شود، زیرا مقایسه به صورت عددی است.
  • با این حال، هنگام استفاده از مقادیر رشته‌ای در جملات WHERE، MySQL ابتدا باید مقدار رشته‌ای را به عدد مرتبط آن در ENUM تبدیل کند. این عملیات می‌تواند تاثیر ناچیزی روی عملکرد داشته باشد، اما این تاثیر در اکثر موارد محسوس نخواهد بود.

نکته مهم:

اگر جداول شما بزرگ هستند و از شاخص‌ها برای فیلد وضعیت استفاده می‌کنید، هر دو ENUM و TINYINT عملکرد خوبی خواهند داشت. اما در حالت کلی:

  • TINYINT ممکن است در حجم‌های بالا (جداول بزرگ با میلیون‌ها رکورد) اندکی سریع‌تر باشد زیرا به تبدیل مقادیر نیازی ندارد.
  • ENUM با وجود تبدیل رشته‌ها به عدد، همچنان عملکرد بسیار خوبی دارد و در بیشتر موارد این تفاوت بسیار کم است و اغلب نامحسوس خواهد بود.

نتیجه:

برای عملکرد بهینه در جملات WHERE، استفاده از TINYINT ممکن است کمی بهتر باشد، به خصوص در جداول بزرگ. اگرچه تفاوت‌ها معمولاً ناچیز هستند، ولی TINYINT انتخاب رایج‌تری در مواقعی است که کارایی اولویت دارد.

دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *